Projekt Przystań Zea, utworzony w Grecji i prowadzony od 2000 roku, łączy w  sobie prace lądowej i podwodnej archeologii. Na celu ma przedstawienie pełnego obrazu Przystani w czasach antycznych i poznanie portu w Pireusie. Starożytne urządzenia portowe w Zatoce Zea wiązane są z ówczesną flotą ateńską i należą do największych kompleksów okresu Klasycznego, które mieściły okręty trzyrzędowe – triremy. Przedmiotem badań projektu są tak naprawdę dwie przystanie: Zea i Munichia ( w samym Pireusie istnieje jeszcze jedna – Kantaros – która od czasów antycznych używana jest do dziś, jednak w tej chwili pływają tam promy, co uniemożliwia prowadzenie badań). Nowy sezon badawczy (rozpoczęty we wrześniu tego roku) otworzył regularne prace w Przystani Munichia, w której dwa lata temu przeprowadzono krótkie badania rekonesansowe. Przystań została przystosowana do zadań militarnych w ramach projektu tworzenia floty wojennej, propozycji Temistoklesa w 494 BC. Stanowiło to reakcję na agresję Persów i armii Kserksesa. Przystań odgrywała istotną rolę w czasie wojen Związku Morskiego, by w I w.p.n.e. zostać doszczętnie zniszczoną przez Sule.

Projekt powstał przy współpracy Ephorate of Underwater Antiquities, The 26th Ephorate of Prehistoric and Classical Antiquities oraz Danish Institute at Athens. Więcej informacji na stronie internetowej projektu:  link

zamieszczone fotografie pochodzą ze strony projektu (ZHP ©)